Samen leven

In onze maatschappij is het niet zo vanzelfsprekend dat mensen met een mentale handicap in groep en met een zekere, zij het beperkte, mate van zelfstandigheid, een huis in de straat bewonen.  Meestal worden deze mensen opgevangen in zorginstellingen. Toch lijkt het raadzaam om onze samenleving in het dagdagelijkse leven weerspiegeld te zien in het gewone straatbeeld. Het maakt een mens meer bewust van zijn menselijkheid in dit aardse leven. Het confronteert hem tegelijkertijd met zijn eigen mogelijkheden en beperkingen en eveneens met zijn verantwoordelijkheden, zeker ten opzichte van mensen met uitgesproken beperkingen. In bijlage ziet u een foto van de gerenoveerde woning.  Hier wonen negen mensen die allemaal buitenshuis werken. Zij kunnen van dit huis hun thuis maken onder de zorgvleugels van ochtend- en avondbegeleiding en inslapende nachtbewaking.  d.w.z. dat er tien mensen wonen op huisnummer 10. Deze vernieuwde woning bestond oorspronkelijk uit twee naast elkaar gelegen gezinswoningen.  Volgens de normen van de wetgeving moest de voorgevel behouden blijven: twee portieken, twee voordeuren.  Achter de rechtervoordeur  werd een badkamer ingericht, wat wil zeggen dat deze voordeur geen dienst meer doet als toegangsdeur.  De linkse voordeur wordt de ingangsdeur voor de hele woning. En een fijn weetje: Buurtbewoners gebruiken het rechterportaal vaak als schuilplaats, wachtend op de lijnbus.